Περί λογοτεχνίας....ΘΩΜΑΣ ΣΤΡΑΒΕΛΗΣ (Συγγραφέας-συνταξιούχος πανεπιστημιακός)

'' Ποιος θεωρεί τον Παπαδιαμάντη,τον Καρκαβίτσα
και άλλους παρατρεχάμενους,λογοτέχνες ;'' είχε αναρωτηθεί ο πανεπιστημιακός Σακκάς !
Δεν συμβιβάζομαι ! 
Κάποιοι σε καθηλώνουν στη γη !
Οι άλλοι σε απογειώνουν με τη γραφή !
Ο Ντοστογιέφσκι της Ελλάδας 
Νίκος Καζαντζάκης !
Ανακαλύπτεις όμως κι άλλους 'άσημους' στη πορεία της ζωής !
Θωμάς Στραβέλης !
Ο δικός μας !
Άξιο τέκνο της Καρδίτσας !
Ιδού.......

'' Στον Όλυμπο.Θέα,Θέαση και Θεοί''.

Γλυκό,καλοκαιριάτικο πρωί στον Όλυμπο,
κάτω από έναν πάμφωτο ουρανό.Στα πατοτρόπια δασύ θυμάρι,κι η θέα του βουνού
γεννά ένα θείο αίσθημα.
Η λέξη Δίας άλλωστε,σημαίνει φως κι ουρανό.Εδώ πάνω ,φυσάει αέρας λευτεριάς
κι αέρας φουσκοδέντρης.
Οι θεοί παραπληθαίνουν μέσα μου
και παραξεχειλίζουν.
Διαλέγω έναν απ'αυτούς
κι εγώ ο μυριοβάσανος(που τις εύκολες χαρές καταφρονώ)
και του ζητώ να σηκωθεί,
και στις καρδιές όλων των άμυαλων 
να βάλει τάξη.
Πατέρα Δία ,
ποιος άλλος θεός είναι τόσο δυνατός
όσο εσύ ;
Αφού επέβαλες την ηθική τάξη στους ανθρώπους,
δεν βλέπεις τώρα 
που διασαλεύεται ξανά(από τους ισχυρούς);
Ήρθα σε τούτη την κορφή των κορυφών,
για να υποκλιθώ μπροστά σου
και να σε φανταστώ πάνσοφο και παντοδύναμο.
Μα εσύ,
που στον αιθέρα ζεις και στο αιώνιο φως,
στο βασίλειο μιας αμετάβλητης και γαλήνιας λαμπρότητας,
έπαψες πια να ρίχνεις τα αστροπελέκια.
-Πατέρα των θεών και των ανθρώπων,
οι ιδιότητες της θείας δύναμης και πρόνοιάς σου είναι πολλές,
και την παντοδυναμία σου επικαλούμαι σήμερα.
Κατέβα λοιπόν με το άρμα σου στη γη
και κεραύνωσε
στα μαύρα και στα σκοτεινά
τους μιαρούς,τους μηχανορράφους και τους προδότες
κι έλα κοντά μας πάλι 
σαν θεός κι ελπίδα !
Η ευσπλαχνία σου προς τους λύκους του Ολύμπου,
δεν είναι αδικία προς τα πρόβατα ;